Mart 26, 2011
Korumalı: hoppala yavrum yaz geldi
Kalıcı Bağlantı Yorumları görmek için şifrenizi girin.
Mayıs 14, 2010
hep emre yine emre
aman artık okuyanım falan da kalmadı. zaten fena halde gizli blog açasım geliyor bazen. ama duruyorum. 2 blogu hallettim de o kaldı bide. zaten yılar geçti. bizim ilk başladığımızda ooo ne kadar da az kişi vardı. şimdi ise a diyen yazıyor, 2 kelimeyi bir araya getiren ise google reklamını bile kapıyor. ah google.. hobirikse hala vermedin reklam. ya da ben mi ayarlayamıyorum anlamadım. neyse…
bayadır yazmamışım ki doğumgünümden beri. zaten arada bilgisayar bozuldu falan. gerçi 1 hafta sürdü sanırım. bizde laptop aldık.
iyi de oldu.
günler havalrın güzelleşmesiyle, Emreciği oyalamaya çalışmakla geçiyor. günden güne değişiyor hakkaten. çok çok gelişiyor. maşalh. gözünün ömnünde birşeyler öğrenince küçücük adam insan bi garip oluyor. çok mutlu oluyorum anladığında beni. ne ki daha 1buçuk senedir dünyada. ve artık herşeyi anlıyor. hatta direniyor bana.. yeri geliyor inatlaşıyor. ama bi anni diye sarılıyor ki.. gerçi herkese oyuncak köpeğide dahil anni diye sarılıyor :) maşallh oğluma…
Emre şuan uyuyor,uyanıp yemeğini yediğinde geç olmazsa parka gidelim bari. o kadar eğleniyor ki. ve mutluluğu gözlerinde görmek o kadar güzel ki.. maşallh..
hep emre hep emre. bunları onun bloguna yazmam gerkiyor halbuki..
Mart 21, 2010
nicesenelereberaberolsunönemlibirlaf
kaç kere doğumgünü yazısı yazdım bu bloga. evet evet işte. gene yazıyorum. 84 mart 21de doğmuşum ben. iyi de olmuş. iyi ki koç burcu olmuşum.
sonra iyi ki bahar başlangıcıymış. baharı seviyorum. ve hava çok güzel. ve ben evdeym. ve emre uyuyor ahmd ise sporda. sornada bu güzel havada
kapalı bir ortamda spor yapmaya gideceğim. keşke bostancı sahile gitsek de yürüseek.. yürüseek..
ama en son gittiğimzde…
akşamına uyuduk. gecesine uyandık. ve babamın vefat haberi geldi. hep beraber nice senelere diyoruz ya.. hep beraber olamıyor bu sene.
anneme gidicez akşam üstü. babamı da öpsem keşke… özledim çok…
Mart 16, 2010
arrıza
spordu,arkadaştı,sohbetti,alışverişti,marketti… buınlar hiçbirşey olsa da insanı zinde tutuyor biliyor musun blog. değişiklik insana yarıyor.
hele de hep bebeyle olunca ara vermek iyi oluyor. bu günler iyi geçiyor o yüzden. daha çok insanla görüşmek daa çok yere gitmek… boş mu? yok değil valla..
ama ütülerin birimesi hiç hoş değil. bi kızım olsa 15 16 yaşlarında alış kızım diye yaptırsam ütüleri :)) daha buna çok var sanırım :) daha bi kzım bile yok :)
oğlumu da o şekilde yetiştiremem ki :)
sizlerinde ınternet bağlantıları sık kopuyor mu? hiç bir değişiklik yapmıyoruz ki. neden bu kadar sık bağlantılar kopuyor ve arayıp arıza kaydı çıkarmk zorunda kalıyorum ki…
Mart 15, 2010
bilogum, ruhumun vazgeçilmez bi eşi
bu hobiriks beni mahvetti. oraya yazıyorum diye hele de arakdaşlarla çokmailleşiyoruz diye buraya hiçbirşey yazamaz oldum. ama yazmak herzaman istiyorum. gerçekten. bi fırsat olmuor işte. neyse işte fırsat. dök içini mer..
gerçi ne yazayım ki :)
emre büyümeye devam ediyor. 15 aylık oldu yavru. tabi bunları onun blguna yazmalıyım ama orası baya geride kaldı. bişiler eklemeliyim.
15 aylık yavrunun en en en çok yaptğı ve haz aldığı şey bi yerlere tırmanmak. bikaç fotoyla bunu yakında göstereceğim. facebookta ama:) ekleyin beni :p
bide spora başladım ama emre ile bazı zamanlar zor olmakta. neden derseniz. tam sonuna doğru en etkili harketleri yapacağım sırada. emre kucağına çıkmak istiyor. inşlh birazdaha alışır da.. uyansın da yemeğini yiyip çıkıcaz bakalım…
bide bazı zaman sıkılmaya başlıyorum. nden dersen bilogm. bişiler yapmak istiyorum artık. hatta şuan bu yazıyı hemen bitirip bi broşür hazırlamak için işe koyulucam. çünkü tasarımcı bilgisayarcı eşim ahmdten pek fayda yok. halaa bana broşür ypacak. para ile yaptırıcam o olacak :)
bide herkesler net alemine adapte oluyor. şaşırıyorum. muhtemelen zamanında bizi görüp cıkcık cık diyen kişiler şimdi farmville bile oynuyorlar yahu. işteeee.. kınamadığın başına gelmeden…
Şubat 1, 2010
ay ben geldim
ya blog yazasım gelse de çoğu zaman blgisayar başına oturduğum zaman kayboluyor. yada başka başka mecralara bakındığımdan herhalde yazamıyorum bi türlü. e yazayım dedim. hazır 2günlük bişiler ekmişim farmville, ve ev toplu, ve akşama ahmd yemekte yokken, hemde 11de doktora gideceğimizden hemde ordan da palladiumda seyrisefer yapacağımdan bi keyif geldi üzerime. hı tabi birde emrecik hala uyuyorken.. hasta olmuştu oğluş. ozamandan beri 10’a kadar uuyor. huyu değişir hastalıkta derler ya. iyi yönde değişti sanırım :)) maşallh diyimde uyanmasın..
günler hep aynı aslında. buralara gelmeyeli neler oldu.. ım… en önemli olay portmanto yaptırdık. ama öle demeyin bizde bi lanet gibiydi. kaç kere bakıyoruz, düşünüyoruz ama oyk yok. misafir gelinxce özellikle kucaktaki paltolar. beni ifrit ediyordu. hadi at yatak odasına. sonra caanım yatak örtün gözükmesin. :) neyse çok içime sindi de rahatladım. dün ikeaya gittik kutu mutu aldık. yerleştiriyorum yavaş yavaş. küçük odamı içine alıyor. böylelikle emre’nn odasına gitmesi hızlanıyoor.. tabi daha var .zira hala geceleri beraberiz. bazen yatmadan süt veriyorum da daha raht oluyor.
sonra bide benim için milat saçbaş olayı. 5 saatlik bi kuaför macerasından sonra sonunda özüme döndüm :p o esmer olan sarışınlar.. savulun… :p
hiç samimi olduğum bi kuaför olmamıştı benim. hep giderdim sığıntı gibi sanki zorla yapıyolarmış gibi dururdum bi köşede. millet gırgır şamata. herkes birbirini tanırdı. beni kimse tanımazdı. konuştuğum tek laf çok kısa olmasın, nekadar… ama demekki böle boya işleriyle alakalıymış. o kadr saat durunca bende samimi oldum. şimdi gitsem ay şekerim diyip başlayabilrim konuya. daha uygun fiyatlı bi kuaförü arkadaş edinseydim iyiydi ama.. neyse…
ayda bi görüşür olduk kızlarla. kızlar dediğim.. blogmlog olayları. eslemmiş meldaymış tesmiş menarmış huloferaymış mandalinmiş sabahnurmuş tevhideymiş portakalmış(mandalininablası) cümle alem. tabi bunlar önemli değil. 7 erkek bebe 3 de kız bebe. yolda olanlarda cabası. en son bi arkadaşta armut koltuk patladı. siz düşünün gerisini. ama süper bi grubuz valla. çok çok güzel geçiyor toplantılar. bi kere herseferinde hediyeleşiyoruz. limit 5tl. bul bulabilirsen orjinal bişi. ( ben bidahakineyi buldum bu arada) :) bide kime gitsen renk seçiyoruz. geçenki kırmızıydı. kırmızı giydik. bundan sonraki yeşil.beyaz kapıldı bile. ben siyah seçicem biraz zor olur ama :p
bu arada emrişko kocaman oldu artık. hastalıktan dolayı biraz zayıfladı hemde bişi eymior ama. çok şükür çok gelişiyor. camlara turmanıyor, her bulduğu şeyin üzerine çıkıp seviniyor.sadece ilk girdiği ortamdan çok çekiniyor. alışması çok zor oluyor. bazen iyi bişi. oturuyor öle korku dolu gözlerle kucakta ama. ne biliyim. sosyalleşsin istiyorum. gymboreeyemi versem :p 14 aylık oldu bebiş. maşallh.. kendi oğlum diye söylemiyrum ama. çok seviliyor ya.. :)
bide.. aman da şunu yaptım süperim, aa sen de yok mu?, aman da ne kadar da güzelim, aa canım ben hep kendime bakarım, evet süperim, evet evet süperim gibi şeyleri söyleme ihtiyacını bende giderenler.. ifrit oluyorum. sırf bu yüzden görüşmeyelim. biraz doğal olalım salalım gitsin. yoksaaaa… bu bir yarışsaa… ben şuan geri dönüyorum…
aman mer boşversene.. :)
gideyim de bari biraz uzanayım. uzun bi palladium seferi düşünüyorum da..
Aralık 31, 2009
Twitter insanları
twitter blogu öldürdü mü? bence biraz. blog yazanlar neden yazıyor ki tabii ki aklına gelen ilginç şeyleri söylemek yada kendini anlatmak. e şimdi 140harfe sığdırmak zorunda kalınsada twitter hoş bir oluşum. herkes yazıyor ki magazinde bile yerivar artık.. ama şöyle bakınca çok farklı insan tiplemleri var. yani daha doğrusu herkesin amacı farklı..
bazısı gün içinde olan olayları yazıyor ki.şunu yapıyorum bunu yapıorum vb. paylaşmak istiyor bi sorun yok.gülben ergen bunlardan biri mesela. kankam oldu sanki. ne yapsa biliyorum :) sonra bazısı var sırf folloverlara yönelik. onlara soru sormalar,yarışma düzenlmeler.. nil karaibrahimgil misal.. :) bi yeni yıl dileği istemiş seçtiği brini de besteleyip koymuş sitesine. neyse.. sonracıma bazısı da ki en gıcık. cool davranmaya çalışan,arada ingilizce kelimelerle süslemeler yapan,etliye sütlüye hiç karışmayan cool ya.. :) ay neyse.. bazısıda ne yaptığı işi ne de başka birşey. özlüsözümsü ilk okuduğunda bişey anlaşılamayacak derecede karmaşık cümleler yazan ama o şekilde bir yerden coolluk yarışında olanlar.. sonra tuna kiremitçi misal roman yazıor. güzel fikir..
ben mi? aklıma geleni yazıyorum. coolluk bana göre değil. ben halk insanıyım, türküm doğruyum :)
Aralık 22, 2009
bişivar…
üzerimde bişi var. kilomu desem sıkıntı mı… ay atamıyorum bi türlü. yazamıyorum bi türlü.
sorumluluklarımı yerine bile getiremiyorum zaman zaman. ama biyandanda başka başka işlere koyulmaya çalışıyorum. bi işi bitirmeden diğerine gçiyorum. şıpsevdilik oynuyorum işte gene. neyse.. bide yapmam gerekenlri yapıp erkesi susturabilsem.. süperolacak. ama yetişemiorum. bazen yetişsemde nefs işte. keyfime bakıveriyorum bazende. uf aman.. ne sıkıntılıyım. Allahtan kızlarla mailleşiyoruz da eğleniyorum..
Emre ile vakit çok hızlı geçiyor. uyut yedir yemek hazırla bu arada dağıttıklarını topla. çok yorgunum genel olarak. kafamda yorgun ama.ve dinlenemiyor. bu gidişle ömür boyu böyle olacak..
doğumünü geçti Emre’nin. güzeldi. ailecek beraberdik işte. yedik içtik güzeldi. hediyelere boğulduk. ne güzel ya çocuk olmak vardı. 30 aşımda büyk bi parti vericem anacım. cümle alemi çağırıcam hediye isticem. tamam mı? haberniz olsun.. gelmek isteyeni beklerim :)
bide bu blog artık çok ayyuka çıktı. bişi yazamıyorum gönlümce. açıcam şifreli bi blog. döktürücem valla sonunda aa… okumayın çok canım…
sonra twitter var ya. yoksa siz hala üye değilmisiniz.. aa.. neyse.. gülben ergenle kankayım sanki. böle ara ara yazıyor bişiler. sanki arkadaşım gibi oldu. yok ikeaya gidiyor biliyoum sonra yok bişi alıyor yok kitap okuyor falan. bu afta diete girdi mesela. keşke yediklerini de yazsa.. bende başlasam onunla. hakkten ya acil diete girmem laazım. tam giriyodum çıktım. en iyisi şu bi kitap varmış onu alayım da okuyım. motive olmaya ihtiyacım var.
ve hevesimi kıranlar. tam bi işe başlıcam. anda ne gerek varmış da falanda filanda.. bi git ya..
ne kötü yazıyorum. ve konuşuyorum. Emreciğe nasıl örneğim ben. uf…
Kasım 24, 2009
hadi bismillah…
akşamları otururken boşboş.. babam derdi ki kendi kendine.. kimseden fayda yok hikmet. hadi kalk namazını kıl… inşlh faydaları görmüştür babacığım…
blog yaz yaz nereye kadar değil mi? hiç ama hçbir faydası yok.. gerçi belki insanın ihtiyacı var konuşmaya. ondan böyle yazmaya başladık ama.. neyse.. hç fayda görmedik demeyelim. hep ama hep iyi insanlarla tanışmamı sağladı çok şükür. ınternetten tanışmaya ne kadar günümüzde puf kaka olarak bakılsa da.. çok şükür.. haticesinden tut,ooo.. kocama kadar. hepsinden memnunum :)
he birde geçenlerde portakal agaci hatice ile tanıştık. en son gördüğünüz salı sofrasında tam salatanın karşısında oturuyorduk melda ile karşılıklı. öle işte… artık son noktayı da koyduk. aman daha kimle tanışalım dimi ama :p hobiriks ortağı ve yemekzevki teyzesi olarak gittim. çok memnun kaldım.. :) tavsiye ederm :)
bugünlerde yaptığım şey emrenin peşinde koşmak. çok hızlandı. evet evet yürüyor artık. pıtpıtpıt.. açık bulursa hemen banyoya ve salona.. kristal emziğim kırıldı bile :(
dğum günümüzde yaklaştı. çok büyük şeyler düşünmüyorum ama. ufaktan bi organizasyon yaparız inşlh.
yazamaz olmuşum blog. ama inan hep aklımdasın. gelicem gene.. bayramınız mübarek olsun..
Ekim 27, 2009
bbm
ayın 11inde babamı kaybettim. onunla ilgili konuşacağım zaman kelime bulamıyordum bi türlü yazamadım. ne diyebilrim ki… babam o benim daha ötesi ne ki…
hasta değildi. gecenin 5inde tlf geldi. ve babam vefat etmişti. apar topar mı yoksa ne desem bilmem nası çıktık taa istanbulun diğer ucuna uçtuk gittik.
şok ediciydi. eve girdim o yerdeydi tabii bende.
sonra zaman geçti biraz. sakinleştik hepimiz. Emre vardı ortalıkta oynayan. bi ona baktık.. bi babama… bi can gelir bi can gider. ve babamın dediği gibi bir varmış bir yokmuş…
sakinleşmekte bi garipti. babam orda. üstünü örtmüşler o koca, dimdik, dağ gibi adamın… ( bi alışveriş merkezinde ayrılmıştı bizden. kaybolmuştu. sonra gelince ahmd dağ gibi adamı kaybettik demişti de hoşuna gitmişti gülmüştü.. )
yatıyor.. ve ben orda duruyorum sanki normal bişeymiş gibi. aslında bundan daha normal birşey yok ya..
hayattayken aklıma gelse.. aman derdim ağlardım.. aman babam başımdan eksik olmasın diye.. ama şimdi babam gitti. gücüm, dayanağım, neşem,canım babam yok..
evet evet. tam da kelimesi kelimesine. o neşeydi. bulunduğu ortam da hep neşeli olan olurdu. birilerine takılır bazen dalgasını geçerdi. hele benimle.. ama şimdilerde diordu ki Allahtan kilolusun kızım. yoksa bu çocukla başedemezdn.. :)
babacım yerde yatıyordu işte. teyzem aldı bizi inanamadığımızı söyleyip durduğumuzda. koydu babacığımın başucuna. sakalını okşadık. gülümser yüzlüydü. inandık. inandık inanmasına ama.. konduramıyor insan her ne kadar bilsede ölümün hak olduğunu, ne zaman ne halde kime vuracağının belli olmadığını..
şimdilerde bile.. annemlere giderken onu orda bulacağımı sanıyorum sanki. gidince aklım başıma geliyor. sonra tlflar.. hergün arardı.. çok özlüyorum.. piçik napıyo derdi. iyi bak derdi..
ben bundan sonra zaten bbeğime iyi bakmaya devam edeceğim, iyice büyüsün hikmet dedesini sevdireceğim, öyle ki özlesin. sonra dedeside rüyalarına gelsin…
Eylül 25, 2009
sinirlendim. hobirkse brisi garip garip yorumlar yazmış. dönem dönem çıkar böyle çılgınlar. ama bu baya bi abartmış. 6 yorum. yok sen bu kitabı okumadın bile bence. yok efenim bu kurabiye hiç güzel değil. muhtemelen hiç kurabiye görmemiş bi insansın. amanda yok efenim hep çalıntı. çılgın ya…
yoksa mel sen mi yaptın yorumları :) geçen meldaya bi yorum yaptım. çok güldüm yazarken. tabi dedim onaylama benim o diye :) piano kek koymuş ya. dedim ki neden bunun adı piano. sizce bu bizim kültürümüzde var mı? insanları özendirmeye ne gerek var. alan var alamayan falan filan.. :)
ne kadar uzun zaman oldu ben blog yazmadım. uf bu da her blogcunun zaman zaman tekrar ettiği bi laftır. baya bi zaman geçmiştir ve bunu illa ki belirtirler. e bende belirtiyorum. belki bilmem kaçıncı kez :)
bu zaman zarfındaa yazlıktan eve döndüm. toparlandım ütü yaptım yemek yaptım ramazan bitti bayram bitti. ramazan güzeldi. bayram daha güzel. dolaştık durduk. emre daha da büyüdü. daha çok şey öğrendi. ben farketmemiştim annem farketti üstüne idince ortaya çıktı. emreye yemek güzelmi diyoruz başını sallıyo :) sonra güle güle diyince elini sallıyor :) birde tek elini tutunca beraber yürüyor. sanırım yaşına yürücek. çok mutluyum. onun geliştiğini görmek o kadar değerli anlar ki. farklı bi mimiği, bi hareketi, bi sesi. herşey mükemmel. bide en sevdiğim böyle kucağıma oturup yumulması bana doğru. yatması kucağıma kendi isteğiyle. bayılıyorum. o anda sımsıkı sarıp içime sokasım geliyor. bazende ısırasım. gerçi ısırıyoruz ama o akdr alışkın ki artık sıkılmaya falan hiç tınlamıyor. babası geçen cıs cıs diye diye birşeyden vazgeçirememiş. öyle bi cimcik yapayım demiş. ama yok tınn.. farketmiyor bile. canım ya..
sonra hayatımdaki bi değişiklikte diyetisyene gitmek. uf ama bayram çok kötü geçti. tabi düzen olmayınca batıı balık yan gitti. bide spor. spora daha 1 kre gittim. inşlh faydalı olur bakalım. d,yetisyene göre çok çok daha fazla gitmeliyim spora ya. of ya.
Eylül 16, 2009
evim evim güzel ama dağınık evim
Ramazan bitti. Üzülüyorum çünkü hiçbiyeri gezemedim. sultanahmetmiş, fatihmiş… gerçi gidenler pek iç açıcı olmadığını söylediler ama.. insan ramazanı bazen öyle ortamlarda alabiliyor. camiilerde yani. hırka-i şerif mesela. çok yakın oturuyorduk. akın akın insanlar giderdi oraya. bense zaman bulup gidemezdim. şimdi bakıyorum da aslında ozaman ne kadar çok zamanım varmış. bekar arkadaşlar siz siz olun herşeyi yapın. sonra evlenince ne kadar yapsanız da aynı derecede olmaz. hele de bide emregelince hayatınıza. ama ama ama… tabii ki Emreyi de hiçbirşeye değişemem. bazen bakıyorum da hayatımın en önceliğinde hep o var. evi götürsede pislik, ben bitap düşmüş olsam da, yemek yapılmamış olsa da hep o öncelikte. yemeği, oynaması, ağlamaması, üzülmemesi. hepsi önce yapılması gereken işler arasında. bazen bakıyorum da aslında abartmamak mı lazım. hayatına devam edebilmeli mi insan bebeği olsa da. bilmiyorum ki… bi insan yetiştirmek büyük sorumluluk. bu yüzden bana elimden gelenin en iyisi yapmak düşüyor onun için. hayırlısı.. inşlh iyi insan olmayı öğretebildiğim bir yetişkin olur…
gebze sezonunu geçen hafta 2 gün misafir alarak bitirdim. ama çok şükür pek kolay geçti hazırlanması. ama taşınması… vuu :( o kadar zor toplanıp zor sığışıp ve zor geldik ki eve. ama en zoru tabii ki yerleşmsi. hala evde öbek öbek torba yığınları var beni bekleyen. özellikle emrenin eşyaları beni dört gözle bekliyor. hadi bizi yerleştir nolur diye bakıyorlar. evet sanırım gitmeliyim. bir başka bahara görüşmek üzere. içerden oyuncak sesleri geliyor. emre uyanmış olmalı :) ya uyanmadıysa… kim oynuyor… imdat…
Ağustos 20, 2009
hakkımda 7 şey..
ödüllendirildim. tam bi ödül sayılmasa da (elle tutulur:)) hatırlanmak güzel şey. 
uzun zaman olmuştu böyle organizasyonlara katılmayalı. hatta artık baya uzak kaldığımı düşünür olmuştum blog dünyasından. bence kimse beni okumuyor bile. napalım ya.. kısmet.. :)
güneşli günlerden geldi bu mim. sağolsun. o da kendi 7 ilginç özelliğini yazmış. aslında baya benzediğimizi farkettim. hemen bi copypaste ile bu işi bitirebilirm aslında. yokyok sadece ben pek stresli değilim :)
1. o kadar şıpsevdi bi insanım ki. yapmak istediğim o kadar çok şey var ki. hepsinde de en iyi olmak istiyorum. ve bundan önce başlanmış okadar yarım işim var ki.. etamin zamanıydı mesela bi ara. yapıcam yapıcam diye iplikler falan doldu ev. sonra örgü zamanı geldi. atkılar falan bitmiş olsa da oğlumun süeteri hala duruyor. bi tek o mu.. hala beni bekleyen bi çanta bile var. sonra bi zamna boncuk zamanıydı. boncuklarıın hepsini yiğenime verdim. o da öle bitti. şimdilerde dikiş makinası istiyorum. fakat bu huyumu bildiğinden midir nedir bi türlü almadı eşim :))
2. bu da şıpsevdiliğe bağlı. hep kafamda bi para kazanma düşüncesi var. şunu yapıp satsam süper para kazanrım falan diyip duruyorum. ama satacak birşey bulmayı becerebilsem de onu satabilecek karakterde değilim. ıı şey istermisiniz. isteriz. alın ozaman. ver ozaman.. al ozaman. yok ya para mara kazanamam ben…
3.kendi mi bildiğimden beri kiloluyum. bu bana artık ilginç bile gelmiyor. ama kilomu düşününce şu ilginçlik aklıma geliyor. seneler evvel bundan 10 kilo azken uf derdim çok fenayım. ama şimdi bi 10 kilom daha var. ve ben o eski kilomda olmak için neler vermezdim. o halde ne duruyorsun mer.. merak etmeyin çok az kaldı. girişimlerde bulunuyorum.. :) ama mümkünse 2 ay sonra görüşelim. hani farkedebilmeniz için.. :)
4. kin ve hırs.. bende zerresi yok. maalesef bile diyebiliyorum buna. çünkü bu yüzden kayıplarım ve zararım büyük. biriyle kavga edip sonrasında hemen unutmak çok da iyi birşey değil. unutmak derken gerçekten unutmak.. bide hırs.. mesela zayıflayamamış olmam bile bu hırssızlığımdan. öle işte.
5. yastığa kafamı koymaya başlarkenden uyurum. süper uyurum.. ama çocuk zırt dese de uyanırım yani. :)
6. ülker eti vb. markete yeni çıkmış ya da tatmadığım birşey mi var. duramam. tatmam lazım. bu yüzdendir hayalimdi ya ülkerde test edici olacaktım. ya da ülkerin sahibinin oğluyla evlenecektim. bi ara staj yapmak üzere gittim ülkere. ama naylon stajdı. sadece danışmaya gittim. iyi ki de burda çalışmıyorum dedim sonrada. millet bilgisayar başında habire çikolata şeker yiyor. hemde hepside benim daha önce görmediklerim. deli oldum. adam bi tanecik vermedi :(
7. üşengeç insanlar toplansa önde gideni ben olurum. yapılması gereken işler için değil ama. yapılsa da olur yapılmasada diyorsam.. asla yapmam. işgüzarlığa hiç dayanamam. iş güzarlık means.. çok kolay bi işi zorlaştırıp bşka yollardan daha çok yol kat edip yapmak falan. ahmdin üstüne yok işgüzarlıkta. :)
yahu bu mim kendimle hesaplaşmamı sağladı :p ilginçlik olarak düşünülür mü bilmiyorum ama aklıma gelenler bunlar. ben aslında normal bi insanım ya. normal bi blog kadını. anne kişisi. ahmd’in eşi. bi ilginçlik yok yani.. :)
bide şu kişilerin ne yazacaklarını merak ediyorum…
meldaaa… (yemekzevkine yzarmış.. :)) süper olur :) millet gerçek yüzünü tanımalı mel. hep pasta börek yap yap olmuyo. sen de kilo aldın kabul et.. :)
eslem… süper insan. onun hayatında ki ilginçlikleri bilmiyorum ama süper ilginç fikirleri olabiliyo.. :)
esi.. bi diğer bakış açısını sevdiğim insan.. :)
3 kişi seçtim. cevapları bekliyorum :)
Ağustos 19, 2009
amanın… emre blogumu ele geçirmiş haberim yok.. bi şöyle baktım da emre emre emre.. benim hiç mi hayatım yok başka dedim.. düşündüm düşündüm.. olmadığına karar verdim. çocuğu olunca insanın varsa yoksa çocuğuymuş sonra bide tabi kendine zaman ayırmak var. az biraz zaman kalsada öncelik hep emre. vay be… analık nasıl birşeymiş böyle.. aslında rahat bi anneyim. hep peşinde kollayıcı falan değilim. saldım çayıra olayı.. ama tabii ki göz hep üstünde olması gerekiyor. büyüdükçe de anne olmuş olmam beni hayrete düşürüyor. daha dün.. dün dediğim bi 10 sene önce çocuktum ben. bisiklete binerdim yazlıkta fıldır fıldır. bi havuza bi bisiklete. ama şimdi bi yürüyüş yapmaya kalksak amanda emre üşüdü mü amanda uyudu gidip yatıralım falan da filan.. hakkaten bu analık babalık çok ilginç. anne olunca anlarsın lafını o kadar doğruluyorum ki son zamanlarda. anne oldum ve anladım.. anamın da babamında kıymetini. seviyoruz ya ailemizi. sevmek ne demek.. hakları hiç ödenmez. hem bitiyor mu analık. şimdi annem hala beni düşünüyor hala endişeleniyor benim için. büyüksün annem.. iyi ki varsın…
oğlum.. emrem.. bak sana söylüyorum. herzaman herşeyin ama herşeyin kıymetini bil. sonra bu yüzden Allahta seni kıymet bilenlerle karşılaştırsın. (annemin duası)
***************
benim bir düşüncem vardı geçenlerde. ama kimse ile paylaşamadığım. doğru mu değil mi ya da yanlış bi düşüncemi bilemediğim.. sonra bugün ablam aynı şeyi söyledi bi yerde. ah işte dedim… ben de öyle düşünüyorum ve endişeleniyorum..
hani vardır ya.. Allah sevdiği kullarına dert verirmiş, daha çok onu düşünsün diye daha çok duada buluşsunlar diye. mesela evliyalar olsun peygamberler olsun. hepsinin bi derdi varmış. dert verirmiş Allah, onlar sabr ederlermiş. sonunda inşlh cennetlikmişler.. işte…
çok şükür diyorum herzaman. binlerce şükür. o kadar normal geçiyor ki hayat. bi dert yok, tasa yok. ama işte.. neden yok?
korkuyorum. dua ediyorum. büyük dertler vermesin Rabbim bize. ama sevsin aynı zamanda.. noolur..
Temmuz 30, 2009
sıra sıra emre
7 ay 3 hafta 3 günlük. daha geçenlerde ne zaman dönecek dediğim bebeğim artık kendi kendine kalkıyor ve sıralıyor koltukları. şimdi ne zaman yüricek diyoruz yakında dur koşma oğlum diyebiliriz :)
Emre tam oyun zamanında şuan. her an oyun istiyor ce e ce eler, kuş sesleri,şaşırma ifadeleri falan filan. herbişeye glüyo maşallah. o güldükçe de benim içim gülüyo. tabi bazen sıkılıyorum oyun oynamaktan ama. napalım ya yavru o.. :)
misafirlikler sürüyor bu arada. ben gidiyorum bana geliyorlar. hareketli geçmesi en güzeli zamanın. ama daha çok daha çok hareket lazım. gidip ipi bulucam ip atlamak istiyorum :p yanıp tutuşuyorum ip atlamak için o derece. :)
geçen gittiğimiz bi yerde her 5 kişiden 2sinde iphone vardı. çok canım çekti bilemezsin blog. ahmde dedim eve gelirken iphone bitmiş alıver diye. bakkalda da bitmiş alamadı :( belki başka bahara..
———————————————————————
benim çocukluğu hatta nerdeyse bebekliği yok yok en fazlaa 10 yaşımı bilen biri ile aynı anda çocuk sahibi olmak çok garip oluyor blog. bi kere sana o çocuk diye bakarken sen ona nerdeyse teyze gözüyle bakarken birden yaşıt gibi oluyosun. e bu durumda yanan ben olyorum ki.. aslında ben gencim :)
genç menç diyoruz da 26 olmuşum. inanamıyorum ki…
Temmuz 9, 2009
ttt ( tarifsiz tavuklu tart)
bebeğiniz doğar.. sonra hastaneye eve gelenler.. hoş zamanlar… güzel iltifatlar..
_çok tatlı bi bebek maşallh
_çok şeker ya nası tatlı nası
_ah ne güzel bebek yumuk yumuk
_ay tombul tombul şuna bak. canımmm
falan filan.. tamam canım Allah razı olsun öle yumuktu oğluşum. her bebek gibi :)
amaa şöyle 4-5 ay geçip tekrar görüştüğünüzde ki cümleler manidardır.
_ ay ne kadar tatlılaşmış doğduğunda neydi o öyle..
_ ne kadar da büyümüş serpilmiş güzelleşmiş, yumuk bişeydi canım..
_ çok şişkoydu iyi olmuş böle.
boya gitti ablaları boya.. :p
aslında kilolu bi bebek emre ama benim gibi yayilmış bi kilosu var. çok belli etmiyo :)neyse öle işte…
yazıcam yazıcam kaç zamandır ama pek heveslenemedim. çünkü pek sıkılgandım. özellikle dün. havada bişi mi vardı nedir. bi sinir bi sıkıntı bi bunalım.. amanın. akıllara zarar. oturdum ağladım bile. emrede garibim ilk defa ağlayan insan gördüğünden şaşkın şaşkın bakakaldı. ama öncesinde ısırmıştı beni. o zaten damarıma dokundu ya sende ısırıyosun oğlum zaten canım sıkkın deyip başladım hüngür hüngür. sonra niye evlendim dedim ben. derdim var dert anlatacak biri cepte olsun diye. hemen aradım ahmd. ahmmdd çok sıkıldım ben çok fenayım bıdıbıdıbıdı başının etini yedim. ii de oldu kocca çiçekle geldi :) al oyalan bunla :)) ben gene tabi bişi buldum diyecek. yani bahçeli evdeyiz her yer çiçek, çiçek mi alınırmış. :p yok canım latife tabi. memnun oldum azcık geçti sıkıntım şükür. sonra zaten yemek falan derken unuttum herşeyi.
akşam bahçeden topladığımız şeftalileri soyduk,çekirdeklerini çıkardık ve bi güzel blendırdan geçirip şekerle kaynatıp şişelere doldurduk. ahmd çok yardım etti sağolsun. çünkü çekirdeklerinde saklanmış böcekler olabiliyo bende korkuyorum :p neyse.. geçen de vişne yapmıştık kışa meyve suyu almaya gerek kalmayacak inşlh. hele bi üzümlerde olsun da ozaman görün… bu şeftali organizasyonumu yazayım hobirikse bari. :)
sonra geçenlerde bi arkadaşa ( ne isim yazsam bilemedim ) gittik. hobiriks ve yemekzevki olaraktan :)
herşey harikaydı. ortam, yemekler, servis, samimilik.. herşey çok güzeldi. emre salıncakta bi güzel uyudu ki. bayıldım o bölüme :) bide havuz vardı. ben girmedim ama kızlar baya eğlendi. hele eslem zıpzıp atladı durdu. sanırsın 50 kilo :p maşallah ne diyim :))
bide diyeceğin o ki.. o tavuklu tartın tarifini hep bekleyeceğim. ömrüm yeterse deneyeceğim :p
Herbisey 